" البته انگلستان جزو اتحادیۀ اروپا نیست. و شما همچنان دوست دارید آرزوهای فضائی خود را که در مورد آمریکا هم بود ... و برای نسل جدید هم مستند است که تیتر روزنامه‌های اصلی‌تان شد «سخن کری تضمین است!» یا «مردم آمریکا نمی‌گذارند رئیس جمهور بعدی آمریکا برجام را از بین ببرد» برای اروپا هم تصدیق کنید ... و تا آخرین لحظه که دیگر خورشید سوزان وسط آسمان ظهر است، بیدار شوید و ببینید که چه اتفاقی افتاده است. شما و جریان شما، جریان سیاست‌ گل‌درشت است که ترجیح می‌دهد چیزی که نمی‌خواهد و تحلیلی که اساس فکری‌اش را زیر سوال می‌برد و حقی که تلخ است را «تهمت» تلقی کند. فارغ از این که سیاست وحشی کاملا در کانال و سطح دیگری مشغول سیر است و تفکر شما البته از آن افق، در همان افق گل و بلبلی که «بن سلمان» هست دیده می‌شود... البته عجیب است این حجم اعتماد و دل‌بستن و دل‌خوشی در سیاستی که جریان شما آن را ذاتا کثیف می‌داند چگونه به اروپا و آمریکا بذل شده است! و در این سوال خود داستانی است.


دیپلماسی و سیاست فضا و علم تحلیل و علائم است. رفتارها و علائم در دیپلماسی، معنای خودش را دارد که حتی به زبان بدن هم سرایت دارد. این که وزیر خارجۀ انگلیس چنین الفاظی به زبان می آورد و ما سرمان را در برف کنیم که نه ان شاءالله گربه ست، خوب حمیّت و هوشیاری ما را نسبت به کشور و ملتمان نشان می‌دهد. "

" من مطلعم که شما و امثال شما چنین قصدی ندارید اما صراحت لهجه‌ام صرفا برای این است که از نقطۀ دید خودم - و طبعا شبیه به چیزی است که به جریان انقلاب اسلامی مشهور است - ، مکانت و نقش شما را در این جامعه و در قاموس سیاست نشان بدهم! که چگونه در فضای انتزاعی و کاملا غیر واقع بینانه که استعمار با دستان آرد زده و پشت در برای شما با برنامه‌ریزی گسترده چیده است زندگی می‌کنید. خواه پند گیر و خواه ملال! چیزی که به ما مربوط است این که خود را در اختیار چنین جریان ارتجاعی‌ای قرار نمی‌دهیم و چیزی بر این حقوق بشری تقدم ندارد. هر چند فوران تنفر و کینه‌توزی و شوق شما برای استفاده از برچسب پوسیده کیهان و فلان به هر نظر و منطقی که عبور می‌کند، زیاد باشد و بالاخره «انسانی» پیدا خواهد شد که به جای این که به برچسب‌ها و منطقه‌های ممنوعۀ تحمیلی اینچنینی اکتفا کند، با شجاعت به رویارویئ منطق و بیان بشتابد و اتفاقا از نسل‌های جدیدی که این برچسب‌ها حقودانه و قدیمی را نمی‌پسندند بسیار شده‌اند. به هر حال این رفتار شما هم ذاتا من که دو نسل با کیهان و فلانی متفاوتم را تشویق می‌کند ببینم این کیهان و فلان چه بوده که شما در هر زمان و مکان به هر بن بست نظری و عقیدتی که می‌رسید نام آن‌ها را می‌آورید. "

" جالب است که نزد مجموعۀ دانش و تحلیل کاریکاتوری شما، فساد هم که وجود داشته باشد، فقط فساد احمدی نژاد است و گوئی بقیه پاکند و جای مثال ندارند! تلاش برای اختلاس یک دانشگاه به عظمت دانشگاه آزاد با حدود هشتاد برابر فساد سه هزار میلیاردی، اصلا قابل عنایت نیست... این فقط احمدی نژاد است که در دولتش فساد شده و حتی اگر شخص شخیص هاشمی رفسنجانی در مقاومت جدال پس گرفتن متمدنانۀ این ثروت، بگوید این دانشگاه مال ماست و از ما و فرزندانمان غصب شده، شما گویا اصلا حساسیتی ندارید ولو حجم این دست اندازی هشتاد برابر فساد مه آفرید خسروی معدوم و محکوم و تصرف ثروت شده باشد... سر و ته فساد هم فساد مخالفین شماست!



جمع اختلاس‌ها در چهل سال دولت احمدی نژاد و تدبیر و اصلاح و سازندگی و جنگ در جمهوری اسلامی به یک دهم دزدی‌های ستمکارانه و گستردۀ شخص شخیص تازه به دوران رسیدۀ شاهنشاه رضاخان پهلوی که راه می‌رفت و زمین و مال و ناموس مردم را می‌خورد و غصب می‌کرد برابری نمی‌کند، همان میراثی که به پسرش و پسر پسرش ارث رسیده است.

فرق بزرگتر آن این است که این دزدی‌ها و زمین‌خواری‌ها و تعدی‌های آریامهری به حقوق مردم، جزو ترتیبات طبیعی شاهنشاهی و احقاق حقوق مسلّم شاهنشاه بوده و در جمهوری اسلامی شما تازه یاد گرفته‌اید به این تصرّفات نام «اختلاس» نهید و توقع قاضی و دادگاه برای این پدیده داشته باشید و الا اگر دورۀ آریامهر بود شما باید می‌گفتید: خدا - شاه - مردم و آن اعلیحضرت بین خدا و مردم، صاحب مطلق مال و ناموس شما به عنوان رعیت بود و آن‌چه طلب می‌کرد مطاع بود.

این که در دورۀ جمهوری اسلامی، جماهیر-جمهور-مردم مطرح شده و اصولا حق پیگیری برای حقوق مردم بیان شده حاصل انقلاب اسلامی و نقطۀ عطف مسلّمی در تاریخ هزاران سالۀ ایران است و مسلّم است پس از این دیگر بازگشتی به وضعیت پیش از انقلاب وجود نخواهد داشت. چون وضعیت پیش از انقلاب بعنوان یک ساختار تماما فاسد مطلقا غیر قابل قبول است و بلوغی بدون برگشت حاصل شده و این انقلاب اسلامی است که این جهش بدون بازگشت را به ارمغان آورده است. و الا فقط برای مثال در تاریخ معاصر حتی به مشروطه هم راضی نشدند و سپس نخست وزیر منتخب را هم به‌راحتی آب خوردن کودتا کردند و اینگونه پنجاه سال ایران را زیر انگشت شاهنشاهی مطلقۀ خود نگاه داشتند. اصولا مقایسۀ این وضعیت که به مثابۀ دزدی کلان منافع و اموال مادی یک کشور در اشتراک - Share با بیگانه و فراتر از این موجودیت انسانی و معنوی و حقوق بشری بنیادین این کشور با وضعیت پس از انقلاب اسلامی است، نوعی گنگی و منگی است. حال این، تعمّدی است یا ساختاری ... باید بررسی کرد. چنین وضعیت وحشتناکی که همه چیز برای تامین منافع خارجی و کادرمحدود حکومت دیکتاتور دست‌نشانده‌اش مرتب شده است با موارد اختلاس که خود حکومت اعلام می‌کند و آن را «جرم» می‌داند غیر قابل مقایسه است. و الا جمهوری اسلامی هم می‌توانست هرگونه درز خبر را مثل شاهنشاهی دیروز پهلوی‌ و سعودی و مصری امروزی ببندد و هر آن‌که دم بربیاورد را به سیاهچال و قتل بفرستد ..... و البته منظور از اختلاس هم فقط این چپاول سیستماتیک کلان استعماری نیست، سیل چپاول توسط شخص شاهان و وابستگان و درباریان جای خودش هست که همۀ آن زمین‌خواری و تصاحب شیر و پول نفت بدون هیچ حساب و نظارتی جرم جزئی نسبت به این چپاول کلان محسوب است.


خلاصه این که به شما این طور گفته‌اند که فساد در جمهوری اسلامی بیش از فساد در رژیم ستمشاهی است که همچنان همه چیز به هم جور باشد! و دوستان آمریکا محبوب و دشمنان آن منفور شوند. اصولا جریان غرب‌گرا نشسته است تا این وظیفه را ایفاد کند. و الا دلایل عینی مفصلی از مکتوبات تاریخی وجود دارد که این دو اصلا غیر قابل قیاسند و به محض این که دو کتاب تاریخی از جلمه درباریانی مثل « فردوست » بخوانید متوجه می‌شوید که از چه ظلماتی گریخته‌اید و حالا به این‌جا رسیده‌اید که البته مطلوب نیست اما بسیار سالم‌تر و حداقل کورسوئی از امیدی که قبلا نبود در خود دارد. "

" کسی که خودش را به خواب زده از خواب بیدار نمی‌شود و بیدار هم که می‌شود جز یک برگه برچسب آماده، و کلیشه و کینه و ناحیه‌های ممنوعۀ فکری پیشنهادی ندارد.



مادامی که حرف فطری و منطقی است و حاصل عقل، نسل جدید و قدیم ندارد! آدم کشورش را که نمی‌فروشد! این که فکر کنیم و ذوق کنیم، نسل جدید قرار است کشورش را به دورۀ استعمار برگرداند، فارغ از حقیقت داشتن و نداشتنش، سمت و سوی دغدغه ای که گویا شما خود هم در آن گرفتار و محصور هستید را بهتر نشان می‌دهد. "

" حرف بنده شعار است، یا حرف شما؟


من صرف‌نظر از مجری و حاکم، منطقی بیان کردم. حالا چه کسی اجرا می‌کند، من تعیین نکردم! هر کس اجرا کند دستش درد نکند! حالا شما تاب این منطق را ندارید خوب فوری آن را مصداقی می‌کنید. خوب انقلاب اسلامی نتوانست! شما چه کاره‌اید؟ مأمور فروش کشور در برجام‌های متعدد؟ یا این‌که بالاخره باید کسی در این کشور وجودی از خود برای به سرانجام رساندن این «منطق» داشته باشد دیگر.



شما ظاهرا تاریخ قاجار و پهلوی را چه در حکومت و چه در سطح اجتماعی نخوانده اید، که فرض می‌گیرید «روی قاجار و پهلوی» در فساد اقتصادی سفید شده است. گویا اصولا تصویری از تاریخ ایران و فساد آن دوران نداشته باشید که قادرید چنین چیزی را بگوئید. اما حقیقت این است که آن چه که اکنون هست، نسخۀ بسیار کمرنگ‌تر فسادی است که در دوران قاجار و پهلوی و حتی قبل تر از آن وجود داشته است و اصولا مقایسۀ سیستم‌های شاهنشاهی و ارباب رعیتی با این سیستم فعلی جمهوری اسلامی و امکان صحبت و انتقاد و افشاگری موجود، مقایسه‌ای ذاتا مضحک است. پیشنهاد می‌کنم برای نمونه، کتاب‌های «هدایت‌الله حکیم‌الهی» در دهۀ بیست و سی شمسی یا سایر کتاب‌های خاطرات درباریان در سالهای مختلف را بخوانید تا گزارش‌های وحشتناک وضعیت فساد حکومتی و اجتماعی را ارزیابی کنید و مرتکب چنین مقایسۀ بی‌اساسی نشوید. "

" نگران نباشید، این نوشته‌ها حاصل فراغت از کارهای روزمره است و در مقابل آن کارها نوعی سرگرمی و استراحت حساب است.
به هر حال معمولا این‌ها اول یک پاراگراف کوچک بیشتر نیست و بعدا گویا به نظر می‌رسد که افاقه نکرده، بلندتر می‌شود "

" خوب انجامش بدهید ... انجامش بدهیم! راه همین است!



نه این که بگوئیم چون نتوانستیم تسلیم هیولای فساد و فقر و فلاکت بشویم، پس تسلیم هیولای استعمار بشویم. هر دو هیولا و ویرانگرند اما فرقشان این است که یکی اندرون خود ماست و دیگری حتی از دست ما هم خارج است. و حل مشکل اول، اولویت اول است.

نه این که دائم مثل شخصیت «گولام» نمی‌توانیم ... نمی‌توانیم راه بیاندازیم ... و راه را برای هیولای دوم باز کنیم.... که چیزی از فلاکت و بدبختی کم‌تر ندارد بلکه فلاکت مضاعف است اگر تاریخ همین ملت را خوانده باشید. مسلّما اگر با این هیولای دوم راه و چاهی بود، انقلابیونی که جان و خون برای عزت و شرف خود دادند، و اتفاقا کنار ننشستند، قبل از شما سراغ آن راه رفته بودند. ای بسا که رفتند و موفق نشدند ، آنها و امثال آن‌ها رفتند... و شما و ما هم با برجام رفتیم و موفق نشدیم. "

" https://www.newsweek.com/mike-pompeo...le-eat-1208465

هفته نامۀ نیوزویک، سخنان پمپئو را اینگونه تلویح می‌کند: ایران باید به آمریکا گوش دهد تا مردمش غذا داشته باشند "

" ویژگی جریان فکری شما، همین ندیدن دشمنی است که عینا و کاملا وحشیانه وجود دارد و علیه ملت شما فعالیت می کند و در کنار بی‌صاحبی داخلی، بانی و باعث وضعیت فلاکت بار امروز کشورتان و عقب ماندگی بیش از دویست ساله اش است. این دقیقا همان نقطه‌ای است که انقلاب اسلامی آن را دید و قیام کرد. و اگر نبود تمام این حرکت‌ها واقعا بی‌معنی بود.


شما در تاریخ ایران از سنخ همان خواب‌هائی هستید که باعث این عقب افتادگی شدند و آن‌قدر بی‌خیال بودند که بیگانه کشور را خورد و برد و تکه تکه و مضمحل کرد و آن‌ها هنوز هم دنبال دشمن می‌گشتند! این حاکی از سطح حمیت این سنخ نسبت به شرف و کرامت این مردم است! اگر در این دویست سال عقب افتادگی، غیر از امثال شما در این کشور بود و شاخک های غیرتش مثل خود اروپائی‌ها و آمریکائی‌ها از بدو همین ایما و اشاره ها و جملات می جنبید وضعیت ایران اکنون این نبود. ای کاش زودتر کسی پیدا می‌شد!

حال این که استعداد فهمیدنش را ندارید، که اشاره به یک -فاجعه- در جنگ جهانی اول در خاورمیانه یا در ایران در محل تهران و در میان سخنان قلدرمآبانه، آن هم موازی و همزمان با سنگین‌ترین تحریمی که علیه یک ملت در تاریخ وضع شده است و درست در همان هفته‌هائی که پامپئو در آمریکا می‌گوید رهبری ایران برای تامین غذای مردمش باید به حرف آمریکا گوش کند، به چه معنائی است، یا این‌که خود را به نافهمی می‌زنید، این دیگر در تشخیص من نیست! بله! آن غربی که از کودکی برای شما به عنوان تمدن پیشرفته و صاحب کلاس معرفی شد، همینقدر وحشی و رذل و کثیف است و بیشتر! و شما قصد ندارید از آن آموزش‌های کودکانه خلاص شوید تا کمی هم به فکر ملت خود باشید و مبناهای فکری شما البته با این موضع‌های غربی وحشیانه، ناگهان به هم می‌ریزد و سرمایه‌هائی که ده‌ها سال با آن سرگرم بودید، ناگهان که پرده‌ها می‌افتد، به باد می‌رود و تنها عکس العمل شما انکار است ... کاش، تلاش بیشتری برای دیدن واقعیت می‌کردید.



به هر صورت، این اوج بلاهت در عین بی‌غیرتی و بی‌صاحبی یک کشور است که برخی از مردمش آنقدر خواب شده‌اند و تخدیر شده‌اند ... و آنقدر ذلیل شده‌اند و به ناچیزی خود معترف شده‌اند که این جسارت‌های وقیحانه را خیلی عادی بدانند،و آن را توحش و دشمنی تلقی نکنند، و ما نه تنها خود مواظب و هوشیار نباشیم ... بلکه به این مراقبت و حساسیت، لقب «دشمن تراشی» بدهیم... یا حتی رذیلانه تر از این، عامل این دشمنی و تجاوزگری صدها ساله را، ملت و کشور یا برخی هموطنان خود بدانیم که حداقل حواسشان هست و مثل دیگران و مثل طول این دویست سال تجاوزشده و از کارافتاده و کنار و خواب نیستند.... که البته نتیجۀ این دو گناه و معصیت پیاپی، چیزی بیش از هم‌فکری و هم‌کاری و تائید راهبردها و خواسته‌های همین دشمن تجاوزگر نیست و بی‌شک به دریافت بودجه‌های دستکاری و تجاوزگری همین دشمن در این کشور می‌انجامد و انجامیده و ژرف هم می‌شود و در واقع چنین نگاهی وطن و کشور خود را از قبل فروخته است و حالا صرفا مشغول تعمیق رابطه و دوستی خود با دشمن است.

هر کشور دیگری که در نظم کنونی جهان جزو آدمیان حساب باشد و وزیر خارجۀ کشور دیگری در آن چنین حرف‌هائی بزند، نه آن جلسه باقی می‌ماند و نه رابطه‌ای برای آن دو کشور! چون آن‌ها جزو آدم و جزو نفوس دارای شرف و کرامت حسابند و ما ایرانیان در نظم نوین کنونی آن‌ها چنین نیستیم! و علت این که حساب نیستیم قبل از هر چیزی، درون خود ماست ... امثال شما!


لباسی که امثال خاتمی و میرحسین موسوی و هاشمی، برای پادشاه شرف و کرامت وطن‌تان دوختند لباس نیست ... و پادشاه لخت است ... اما حاضر نیستید که بپذیرید. "

" شما همواره سعی می کنید گزاره‌هائی را که بر خلاف میل‌تان است نبینید! خیر گزاره مستقیما در خصوص ایران است، حتی اگر در خصوص خاورمیانه‌ هم بود فرقی نمی کرد و به هر حال و با حضور وزیر امور خارجۀ ایران و در محلی که گفته می شود یعنی ایران این منظور غنی تر هم می شود. "

" من نمی دانم ما چرا اینقدر تکرار می کنیم اما شاید فایده اش این باشد در روزهای متفاوت الحان متفاوت است و شاید حرف با زبان های مختلف اثر کند! .... اگر به "سعودی" امروز بگوئید دارای روابط استاندارد و مطلوب بین المللی است و در دنیا در حال تعامل است. بله! تئوری‌های شما درست از آب در می‌آید. این مسیری است که جریان سیاسی شما روبروی مردم ایران ریل گذاری می‌کند. تعامل مبتنی بر ضعف! به قول رئیس جمهور در کنفرانس وحدت اسلامی امروز، 450 میلیارد دلار به آمریکا بده، 120 میلیارد دلار بابت دروغ بزرگ لولوخورخورۀ ایران، سلاح بخر، و آخرش هم به تو گفته می‌شود گاو شیرده، و اگر استعمارگر نباشد هم دو هفته هم دوام نمی‌آوری و با این که کشورت را عقب و معلق نگه داشته ای و خواب‌ها و آرزوهای بلندت برای 2030 یک شبه و تعمدا بر باد می‌رود و به جای کشورت مشغول تغذیۀ اقتصاد استعمارگری هنوز هم، با ناچیزی وجودت، منّت بر سر تو است! این روند تحمیل بلاهت به یک ملت و یک کادر حکومتی است نه چیزی بیشتر ... این که چون ضعیفی و هیچ دفاعی در مورد ستمگر نداری، پس هر چه آمریکا می‌گوید اطاعت کن تا دچار محاصره و انزوا و شکست از لولوخورخوره‌های کاذب و دروغین نشوی! و هر کس گوش نکند و راه دیگری بیاندیشد، پس چیزی از تعامل نمی داند و مزاحم تعامل است! این معادلۀ غلط و فریبکارانه، فساد فکری حاصل از دلارهای ارگان‌های اطلاعاتی و بسیار فعال استعماری است که در جامعۀ ما نیز توزیع می‌شود و زبان‌هائی که بدون فکر ایران را به سمت سعودی و در واقع همان شاهنشاهی سابق ایرانی - نه حتی ترکیه - هدایت می کنند .... این یک تئوری ملّی برای پیشرفت و توسعه و کارگشائی و تمدن سازی نیست. اگر منظور شما این است که عملا همین است، این مطلقا قابل قبول نیست که بخاطر این که در محاصره و انزوا نیافتیم تن به این رویه بدهیم.

اما اگر تعامل مبتنی بر قدرت باشد، انزوا معنای دیگری می‌گیرد. شما اگر توانستید با دنیا تعامل مبتنی بر قدرت داشته باشید، و در انزوا نیافتید، آن وقت می توانید بگوئید "ملی" فکر می‌کنید و درست آن چیزی که قدرت بیگانه دیکته می‌کند را پیاده نمی‌کنید و دچار مرض "انزوا" نشده‌اید و الا ترازوی شما -انزوا/تعامل- نامیده نمی‌شود... بلکه -انزوا/تسلیم- است چون در آن «قدرت» است که غایب شده و به حراج گذاشته شده. اگر راه جایگزین شما حامل مؤلفۀ اصلی سیاست، یعنی قدرت بود، آن گاه می‌توانستید به «انزواگریزی» خود بنازید در حالی که در ازای انزوا چیزی جز تسلیم و تبعیت ندارید. بهرحال تبعیت از قدرت بیگانه در ایران تاریخی بیش از دویست ساله دارد و تجربه شده است. تجربه ای بسیار تلخ که ما را به این جا که هستیم کشانده است که برای کسب حقوق بسیار ابتدائی بشری نیز دست و پا بزنیم و کسی بتواند حتی مزاحم تجارت آزاد ما در دنیا بشود.اگر در این دویست سال از "قدرت" عقب نمانده بودیم، الآن مبتلا نبودیم... و کسی جرأت چنین جسارتی نمی کرد. آن چنان که کسی جرأت نمی کند با چین یا فرانسه یا انگلیس این کار را بکند. آن چه تا زمان شاه مقبور نیز داشتیم هم چیزی بیش از سعودی امروز یا مصر امروز نبود. ایران پیش از انقلاب نه حتی همآورد ترکیۀ امروز، بلکه تقریبا مساوی با مصر و سعودی امروز بود.

مردم را به «تابعیت و مستعمرگی» دعوت می‌کنید و از «انزوا» می ترسانید. در حالی که انزوا به مراتب بهتر از آن تابعیت و مستعمرگی است که شما به این ملت تحمیل می کنید. و البته ما حتی در انزوا نیافتادیم، امروز به روشنی دشمنان ما از تسلط ما به سه چهار کشور در کانون انرژی و یکی از مراکز حیاتی ژئوپلتیک دنیا به رعشه افتاده اند، و نام این را اگر سواد سیاسی داشته باشید، انزوا نمی‌گذارند. تحریم‌های شکننده و سخت آمریکا اکنون با شکست واضحی روبروست و ما در جنگ شرایطی به مراتب بدتر از این را تجربه کردیم و فشار بر آزادی و استقلال و قدرت ما اثری نگذاشت و چیزی که بیشترین نگرانی و دغدغه را بر می انگیزاند نوع ادارۀ کشور در داخل و مدیریت داخلی است.

صاحب دنیا و حقوق بشری و تعیین سرنوشت، کسانی هستند که با یکدیگر تعامل مبتنی بر قدرت دارند. نه تعامل مبتنی بر ضعف. اگر کسی برای این که در انزوا نیافتد، بخاطر ضعف خود با این دنیا راه تعامل باز کند، چیزی جز برده و قربانی قدرت‌ها نبوده و نیست و نخواهد بود. این قانون دنیای وحشی سیاست است. این از بدیهیات دنیای سیاست و تاریخ انسان است. این که در دانشگاه این "مسلّمات" به ما آموزش داده نمی شود و الفبای تعامل با صرفنظر کردن از «قدرت» برای شما مطرح می‌شود، چیزی جز آموزش‌ها و خط‌دهی یک جریان استعماری نیست که در جامعۀ ما نیز سالهاست پیگیری می‌شود. از نقطۀ صفر به ما یاد داده‌اند که قدرت تو هرگز و هیچ‌وقت نباید و نمی‌تواند مساوی با قدرت خارجی دست بالا باشد و تمام مبنا را بر این چیدند که تو از ازل تا به ابد دست دومی، و با این شرایط تا کن! این لب و خلاصۀ جریان اجتماعی و سیاسی غرب گرا و حمایت شده از غرب در ایران بوده است. و علت آن هم عیان است، تامین منافع غرب. در حالی که علم سیاست و دنیای سیاست برای ساختن یک ملت و تمدن چنین نگاهی را کاملا مردود می‌داند.


دست آخر، برجام هم مخرج مشترک هر دو نوع این نظریه مبتنی بر قدرت و مبتنی بر ضعف بود. مزیت برجام این بود که بالاخره هر طور هست این «تعامل» تجربه شد. و حالا می‌بینید که این تجربه چطور در حال احتضار و شکست است. پس اگر راه عاقلانه جدیدی دارید پیش رو بگذارید! راهی که تجربه نشده باشد. البته جریان غربگرا خجالتی نمی کشد تجربه شده را دوباره تجربه کند! چون گویا راه دیگری ندارد. بعضا بی‌فکری است و بعضا مأموری و معذوری!

بدیهی است که تنها راه باقی مانده در هر زمان و هر مکان برای هر ملتی «کسب قدرت» است. و قدرت با تعارفات و چانه زنی به دست نمی‌آید و موضوعی عینی است. نتیجۀ جریانی که ساده لوحانه و بدون توجه به مؤلفه های عینی سیاست بعنوان دهان استعمار در ایران فعالیت می کند، جمع کردن تمام مؤلفه های قدرت از ایران است تا دریدن و شکافتن ایران در هر لحظه و مکان لازم، برای استعمار راحت بشود. کشور ما باید مثل موم قابل انعطاف باشد تا قابل سرمایه گذاری-مانور و جولان طرف خارجی باشد، در قالب پاردایم _قدرت دست بالا/قدرت دست پائین_، نمی‌توان با کشوری که رنگ و ادعائی هم از خود دارد، راه و رابطه باز کرد! کشور قربانی، باید از همۀ ادعاهای خود دست بکشد، و سپس اعتماد قوای بالادستی استعماری جلب می‌شود که سفره‌شان را در این کشور پهن کنند و جیره‌ای هم به دست‌نشاندگان حاکم از این سود مشترک بدهند، در غیر این صورت ریسک این رابطه بالاست. قومی در همین کشور مشغول تامین این قابلیت اعتمادپذیری برای بیگانگان قدرتمند و در واقع حراج تمام جوهر و ادعای وطن هستند. و معنای موضع‌گیری‌های جریان شما چیزی جز ترجمه و تامین این خواسته نیست. و شما مشغول چرخاندن چرخ این بازی هستید که در جای خودش جور است اما معنای ملّی و تمدّنی برای ایران نمی‌دهد.

طبعا هر رنگی و جوهری از اراده و فهم ملی، از مسلمان بودن و سیاست ورزی اسلامی گرفته و اعتقاد به وحدانیت و بندگی خدا و رشادت و تقدّس حسین و زشتی لواط گرفته تا انرژی هسته ای، و موشک های بالستیک و اتحاد با حزب الله و سوریه و عراق و یمن، صف شده‌اند تا یکی یکی قربانی و مورد تنفّر و طرد این چرخۀ وطن فروشانه بشوند تا هر چه هست برای راحتی بیگانه تامین بشود. این‌ها خارهای عجیب چیزی است که از آن انتظار "موم بودن" و "تابع مطلق بودن" می‌رود. آنان با یکپارچگی دست روی موشک‌های ما و نفوذ و ریشه دوانی منطقه ای ما می گذارند. درست چیزی که مزاحم محاصرۀ قطعی و انزوای قطعی ماست، تا ترازوی انزوا-تسلیم (دو جام زهری که اکنون مدتهاست روبروی آل سعود است جور در بیاید، همان جام زهری که جلوی رضاشاه و محمّدرضا شاه پهلوی هم بود). درست دست روی دفاع و نیروی بازدارندۀ ما می‌گذارند و درست همین شده است مؤلفۀ مزاحم در باصطلاح تحلیل سیاسی این قماش. این هپروتی است که فرضا اگر ما از همۀ فعالیت‌های مان دست بکشیم، پس دیگر راحت می‌شویم. خیر، آیا ترکیه در یک تجربۀ فقط و فقط پانزده ساله، از کودتا و نفوذ راحت شد؟ خیر، با علم به هویت تجاوزگر و سیطره طلب یهودیان اسرائیل و آمریکا و سایر قدرتمندان، پس از همۀ این عقب‌نشینی‌های مفروض، اصل موضوع خود ما و خاک و سرزمین ماست، هر چه ضعیف‌تر باشیم، خود ما بیشتر در معرض تجاوز و خطریم. پس همان بهتر، که بیرون از خاک خود به جدال با دشمن بپردازیم و همان بهتر که به عقل خود و مشاهدۀ خود از تاریخ و علم سیاست و بشر پایبند باشیم، که راز بقا، چیزی جز «قدرت» نیست و ابلهانه مؤلفه های قدرت خود را به حراج نگذاریم. و اگر شعار عقل و علم می دهیم، به آن پایبند باشیم و با وعده‌های سرخرمن، نسیه ندهیم و بنا را بر قدرت و قدرت اندوزی مقابل ستمگر بگذاریم هر چقدر هزینه داشته باشد از هزینه‌هائی که سعودی می‌دهد بیشتر نخواهد شد و فرق متمایز این دو روش این است که دست آخر یک کشور با استقلال و آزادی و تمدن برای ما باقی خواهد ماند. امیرمؤمنان می‌فرماید: ذلیل نشد، مگر ملتی که در خاک خود با دشمن به جنگ خاست. "

" فاجعۀ جنگ جهانی اول برای ایران همان قحطی است که نزدیک به نیمی از ایرانیان در آن در قحطی و مرض کشته شدند. "

" ایران امروز، ایران زمان قدرقدرتی «بانک شاهی» نیست!

به گزارش گاردین، جرمی هانت، وزیر امور خارجه بریتانیا، در دیدار دوشنبه، ۲۸ آبان ۱۳۹۷/ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸ با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، تکرار فاجعه جنگ اول جهانی را برای ایران محتمل دانست. هانت بدینسان تلویحاً ایران را تهدید کرد و در گفتگو با گاردین افزود: «در خاورمیانه ما قدرت کوچکی نیستیم، بازیگر مهمی هستیم.» او تأکید کرد که «سعودی، نه ایران، شریک استراتژیک بریتانیا در خاورمیانه است.» [۱]

معلوم شد که گزارش ۱۸ آبان ۱۳۹۷/ ۹ نوامبر ۲۰۱۸ بی‌بی‌سی فارسی درباره قحطی بزرگ و مرگ‌ومیر گسترده زمان جنگ اول جهانی در ایران تصادفی نبود و یادآوری یکی از بزرگ‌ترین نسل‌کشی‌های سده بیستم میلادی را بعنوان مقدمه دیدار هانت- ظریف مدنظر داشت. [۲]

ایران بزرگ و قدرتمند امروز مولود مردمی‌ترین انقلاب تاریخ معاصر است.

ایران امروز در کوران جنگ‌ هشت ساله با رژیم صدام آبدیده شده که، طبق اسناد ‌فراوان از جمله گزارش رسمی «‌رسوایی ماتریکس- چرچیل»، از حمایت تسلیحاتی گسترده و پنهان کمپانی‌های بزرگ بریتانیایی برخوردار بود.

ایران امروز آنقدر قدرتمند است که طرح بالکانیزاسیون کیسینجر - تونی بلر را در سوریه و عراق عقیم کند و بر کارنامه سیاه داعش مُهر ابطال زند.

ایران امروز ایران زمان جنگ اول جهانی نیست که ‌بتوانند در آن قحطی پدید آورند و با ایجاد بحران عمیق مالی، از طریق بانک شاهی و امثال جیمز مک‌ماری رئیس این بانک در ایران، آن را به جامعه‌ای مرده تبدیل کنند و سپس به دست فوج ۲۵۰۰ نفره قزاق تهران را به اشغال درآورند و طی دوره‌ای چهار پنج ساله «رژیم چنج» کنند.

سعودی و متحدانش، که از گران‌قیمت‌ترین و مدرن‌ترین سلاح‌های ساخت کمپانی‌های تسلیحاتی بریتانیایی- آمریکایی برخوردارند، پس از سال‌ها هنوز از پس عشایر پابرهنه یمنی برنیامده‌اند. چگونه به مخیله امثال جرمی هانت خطور کرده که‌‌ ایران مقتدر و سرافراز امروز را با یادآوری فاجعه نسل‌کشی جنگ اول جهانی تهدید کند؟

—

۱- گزارش گاردین درباره دیدار دوشنبه، ۲۸ آبان ۱۳۹۷ جرمی هانت با ظریف:
https://www.theguardian.com/politics...-on-iran-visit

۲- یادداشت سه‌شنبه، ۲۲ آبان ۱۳۹۷/ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸ درباره گزارش بی‌بی‌سی فارسی:‌ «تا دیروز انکار می‌کردند. حالا برای ترسانیدن ما مطرح می‌کنند. البته همچنان نامی از دکتر محمدقلی مجد و کتاب تأثیرگذار او نمی‌برند که شناخت‌مان را از قحطی بزرگ جنگ جهانی اول مدیون آنیم.»
t.me/abdollahshahbazi/4746
@abdollahshahbazi "

"
شما مشغول التماس اروپائی هستید برای حفظ برجام!
رهبر انقلاب که بارها گفت به اروپا هم امید نداشته باشید! فقط منتظر است که بیشتر بفهمید و از اوهام و فضای انتزاعی خود بیرون بیائید. یک انتظار ساده!



شما رفتارهای خودتان را هم به نام ما قالب می زنید؟ حتی مسئولیت رفتارهای خودتان را ندارید؟


تاریخ خودتان را نخواندید، تاریخ فلسطین و روند صلح فلسطین را هم نخواندید که این اروپائی‌ها و آمریکائی‌ها چگونه امثال شما که شعارهای صلح و سازش و رابطه را به زباله‌هائی معلق تبدیل کرده اند و انزوا و ناچیزی عینی را بر آن ها تحمیل کردند؟ "

" مثلا، ضدیّت ایران با اسرائیل هم می‌تواند بعنوان یکی از مؤلفه‌های قدرت و بده بگیر امتیاز باشد. چرا حتما تسلیم شرایط شدن باید مؤلفۀ قدرت و امتیاز محسوب شود؟ ضدیّت ایران با اسرائیل در میان قاطبۀ جریان سیاسی عربستان، نوعی تجارت قدرت و عامل اصلی قدرت اندوزی ایران محسوب می‌شود. از نگاه آن‌ها، ایران مفت مفت با ضدیت با اسرائیل سرباز محلّی عرب زبان جذب و آماده می‌کند، تقریبا مجانی نسبت به هزینه‌هائی که دشمنش می‌کند ارتش تشکیل می‌دهد، و دامنۀ نفوذ خود را در میدان تقریبا مجانی گسترش می‌دهد. و تنها کاری که آن‌ها در جواب توانسته‌اند بکنند، تحریم است! و البته جنگ رسانه‌ای و روانی و خام کردن مردم برای به هم زدن این معادلۀ پیروزمندانه. آن ها دائما ایران را متهم می کند که روی قضیۀ فلسطین دست گذاشته تا در خاورمیانه قدرت و پول کسب کند. و آن‌ها بیشتر از خود ما گسترۀ نفوذ نرم و سخت ما را در منافع سرشار منطقه می‌بینند و اصولا علت دشمنی‌های سرسختانۀ آن‌ها با ما نیز همین است که جائی که آن‌ها و متحدین یهودی‌شان صاحب بودند را صاحب شده‌ایم. ایران روزانه مشغول کسب منافع و مناطق بیشتر است و باید جلوی آن را گرفت! این جمله ای است که دائم تکرار می کنند.


روز برداشت این محصول ، مثل امروز سوریه، خوب این منافع سرشار ایران است که سرازیر می شود. یا وقتی به عراق می‌روید و می‌بینید که سی چهل درصد ماشین‌های عراقی محصول ساخت ایران است و تجارت ایران با عراق به 25 میلیارد دلار صادرات یکطرفۀ ایران انجامیده، این پولی است که در هیچ برجام و ارتباطی با غرب به ایران نرسیده است. بلکه این سود بزرگ است حالا نیت ما در این تهوّر و راه انداختن محور مقاومت چه بوده، بماند. شاید ده سال پیش عیان نبود که ما چقدر سود می کنیم ... اما حالا دیگر سود این جریان مشخص است.


حالا ضرر این وضعیت چیست؟ تحریم؟ یکی دو سال بایستید... خواهید دید که وقتی ارزش پول ملی شما یک دهم همسایۀ شماست، هیچ اقتصادی برای همسایه های شما و همسایه های آن ها باقی نخواهد ماند چون مجبور است هر چه می خواهد از شما بخرد و شما توان تولید دارید - اگر بخواهید، و دولت تان وطن فروش نباشد و بتواند کارخانه ها را راه بیاندازد - و هیچ تحریمی هم نمی تواند از این وضعیت جلوگیری کند. سازمان تجارت جهانی تابحال بارها چین را متهم کرده که تعمدا ارز ملی خود را پائین نگاه می‌دارد تا قیمت کار و کارگر ارزان بشود! این وضعیتی است که اکنون آمریکا و دنیا خود برای ایران پیش آورده. و ما همین امروز امروزش که خیلی نگذشته شروع کردیم و چند قطعه که قبلا ساخت آن‌‎ها صرفۀ تجاری نداشت را از مدل اروپائی کپی کردیم و ساختیم و زیر تست بهتر از مدل اروپائی کار می‌کند. هم دانشش هست، هم برق و سوختش و هم مواد اولیه اش با وجود این که چند برابر گران شده باز هم در نتیجه قیمت پائینی حاصل می شود، ما اصلا کشور ضعیفی مثل عراق و افغانستان نیستیم که حتی در تامین برق مشکل داشته باشند، و حالا با کمتر از نصف قیمت جنس اروپائی و بسیار کمتر از جنس چینی، امکان توزیع داخلی و صادرات خارجی داریم. خوب تحریم را شدیدتر بکنند و ارزش پول ملی ما را کمتر! ما درست مثل چین ناچارا درون زا می‌شویم و به هر حال زندگی می‌کنیم. این مکر الهی است که دامنگیر آن ها خواهد شد و البته وضعیت دولتی ها در این امر حیاتی است که واداده و وطن فروش نباشند و اگر دولت پای کار تولید و صادرات و دور زدن تحریم آمد، قطعا ایران تمدّنی که مستحق آن است را باز خواهد یافت. "

"
شما الزاما محدود به نظام فعلی نیستید، اما محدود به جایگزین عاقلانه‌تری هستید که مزایای این نظام را حفظ کند و خطاهایش را کاهش دهد و این مطمئنا سطحی فراتر از احتیاط‌های ماندن در قدرت را می‌طلبد! خوب با توجه به سابقۀ سیاسی جریان شما، این را کناری می‌گذاریم. اما این را از جریان‌های سیاسی دیگر بعید ندانید. حالا محسن رضائی شخصیت خاص خودش را دارد و الزاما مدیر این جریان نیست اما مفهوم نیاز به پخته شدن بیشتر دارد.


الفاظ و ادبیات سلطه و استعمار، مادامی که عینیت داشته باشند، قابل اشاره هستند. دلیلی بر عدم اشاره به آن‌ها نیست غیر از این‌که جریانی بخواهد این مفهوم موجود و عینی روی زمین را نادیده بگیرد و از اذهان حذف کند و حذف این نگاه، به معنای گسترش منافع همین قدرت‌های سلطه جوست که در رسانه‌های جریانی خاص در ایران نیز با جدیت پیگیری می‌شود. حالا شما به بهانه قدیمی بودن، فکر می‌کنید که نباید آن‌ها را به کار برد! خوب تجمید فکری بدتر از این چیست؟ این پدیده، دهۀ هفتاد وجود داشته، حالا نه تنها باز هم وجود دارد که کاملا حرفه‌ای تر و پیچیده‌تر شده و به جای بسط مفهوم آن برای چالش با آن و حل و فصلش، ما کلا پرونده‌اش را می‌بندیم! این خواستۀ چه کسی جز خود همین استعمارگران است؟ حالا اگر می‌خواستیم خیلی دقت کنیم باید به آن استعمارنوین می‌گفتیم... که البته با حضور شخص ترامپ در صدر آمریکا گویا همان لفظ (استعمار) صحیح‌تر است. به هر صورت بستن راه‌های فهم و توضیح یک تجربۀ عینی و موجود دیگر نامش علم و آگاهی نیست بلکه جهل است.



برای توجیه حذف این پدیدۀ کاملا مؤثر و با قدرت این مؤلفۀ عینی، باز هم طی یک روند بچه‌گانه شما فوری آن را پاک کنندۀ فساد داخلی می‌خوانید. ظاهرا این چیزی است که فقط در ذهن شما جا دارد چون روشن است رهبر این کشور بارها گفته که مهم‌ترین مبارزه با آمریکا تقویت اقتصاد داخلی و مبارزه با فساد است. پس این (دوگانۀ) شما صرفا فقط برای خالی نبودن عریضه در مقابل سوال وجود استعمار آورده می‌شود و استفادۀ آن تنها عوامفریبی است.



البته برای کشوری که دویست سال عیان مستعمره و تحت اشغال و تحت استبداد حکومت دست‌نشانده بوده و روزی هم بیدار شده و قصد استقلال کرده، و اشغالگر را بیرون انداخته، اهمیت دادن به پدافند و مقاومت، حداقل در نیمی از دغدغه عجیب نیست. و طبیعی تر از این نمی‌شود! اما فریبی که شما خودتان را می‌دهید عینا خلاف واقعیت روی زمین است چون عملا نیم دیگر موجود (آفند) هم جز از همین‌ها که مشغول (پدآفند) هستند بر نیامده و جریان سیاسی شما نه مشغول آفند است و نه پدافند! و گویا شرح وظایفی جز از بین بردن پدافند ندارد. اگر جریان سیاسی شما مشغول سازندگی و ساخت و خدمت به صنعت و تولید ملی می‌شد، خوب از سایۀ این پدافند نهایت استفاده را می‌کرد اما گویا جز لفّاظی خبری نیست. "

" اگر پدر علیرضا بهشتی در دهۀ هفتاد زنده بود، معلوم نبود قوۀ قضاوتش مجالی به جریان کارگزاران به رهبری هاشمی رفسنجانی برای (مانور تجمل) و (چپاول) و (پول پرستی) بدهد که وضع انقلاب به اینجا کشیده شود که مفسدین عیان خود را اصلاح‌گر جا بزنند و علیرضا بهشتی هم پشت آن‌ها بایستد و پرچم بچرخاند. "

"
از شما که فقط تعجب بر آمد، اما نتیجه عملا همین شد که گفتم ... وعده ها و وعیدهای سرمایه گذاری ... دود شد و رفت هوا! ... دقیقا همان رؤیائی که شما می‌دیدید! ماجرای اعتماد سعودی به غرب، ماجرای اعتماد زن‌های حاجت‌مند و اعتماد به مردهای هوس‌ران است، زن‌هایی که در این - تعامل - سال‌ها و سال‌ها انتظار می‌کشند به خانه‌ای واقعی و منسجم بروند اما مرد ستمگر راضی و قانع و خوشحال به همین کام‌جوئی‌های موقت است و صرفا مخ‌می‌زند و وعده می‌دهد و آخر سال‌ها می‌گذرد و هیچ‌چیز عاید این زن بیچاره نمی‌شود. این سرنگار، چنین می‌گوید.

بن سلمان هم و اعتماد تاسف‌باری به غرب کرد... و همه چیز را به غرب فروخت. اما غرب استعماری کسی و چیزی نیست که وفا بکند. تاریخ و حال نمی‌داند چطور این حقیقت روشن تر از خورشید را برای شما فریاد بزند. اما شما باز هم تلاش می‌کنید همۀ تخم‌مرغ‌های خود را در سبد این آمریکای ستمگر بگذارید.

روشن است که منظور این است که هزینه‌های سرسپردگی به غرب، کمتر از هزینه‌های ایستادن در مقابل غرب نیست حالا حساب کردن جزء جزء این کار ساده‌ای نیست اما برخی نقاط عطف مثل امروز سعودی قابل اشاره است تا اندیشه‌ورزان را بیدار کند. و روشن است که چه در رابطه با غرب، چه بدون رابطه با غرب، راز رشد و پیشرفت ما درون خودمان است. "

" موضوع کلا رهبری نیست و قرار نیست چنین مجوّزی به این‌ها حداقل از طرف ایران داده بشه. موضوع فرصتی هست که میان نزاع قدرت، بین شرق و غرب برای ما مهیاست و باید از اون برای منافع خودمون استفاده کنیم. نزاع اقتصاد چین و آمریکا امروز عیان است. این تقصیر جاه‌طلبی‌های زیادی آمریکاست که رابطۀ ما را با خودش آنقدر راحت نمی‌کند که با چین هست. و الا ما بین آمریکا و چین و روسیه فرقی قائل نیستیم. این فقط راهی است که چین و روسیه باز می‌کنند و آمریکا آن را می‌بندد.

چین و روسیه --امروز-- اصلا در سطح آمریکای --امروز-- نیستند. و انگیزه و قدرت دخالت در کشوری مثل ایران رو ندارند. البته این که دخالت کنند یا نه بستگی به (مجوّز) ما داره. طبیعیه که وقتی ما اونقدر ضعیف باشیم که (مجوّز) این دخالت رو بدیم، اون‌ها بدشون نخواهد اومد تا منافع و دامنۀ نفوذ خودشون رو گسترش بدن، طبعا ما دنبال تجویز همچین چیزی نیستیم و چیزی که مد نظر هست و بیهوده به معنای رابطۀ استعماری معرفی می‌شه، یک رابطۀ سادۀ بین المللی با اینها هست و اگر پا فراتر بگذارند قطعا همون مشکل آمریکا برای ما پیش خواهد اومد. همونطور که ما بعنوان جامعۀ ایرانیان همین حالا توسط برخی (علاقمندان به غرب)، (مجوّز دخالت آمریکا) رو می‌دیم. و آمریکا در ایران صاحب جریان فکری و سیاسی هست و عملا پول و نیرو برای هدایت جامعه و حکومت به سمت و سوئی که می‌خواد تزریق می‌کنه حالا یا از طریق نفت سعودی یا متحدین اروپائی یا خودش! چین و روسیه تابحال همچین امیال و دخالتی از خودشون نشون ندادن. بله، گاهی زرنگ بازی و منفعت طلبی دارن که این کاملا متفاوت با سلطه گری سازمان یافته و سیستماتیک و برنامه ریزی شده‌ای هست که از آمریکا می‌شناسیم. و این دو قیاس مع الفارق هست تماما!

انگیزه‌های کلان همکاری‌های این‌ها با ایران، مشخصه، منابع انرژی چین اگر دست آمریکا بیافته کار چین زاره! یا خاورمیانه اگر به حلق آمریکا بیافته کار روسیه خرابه. بالاخره اون‌ها تلاش می‌کنن روی خط روابط بین‌الملل ایران رو ضد آمریکائی نگه دارن. و خوب این هدف مشترک ملی هست با چیزی که از منافع ملی ما توقع می‌ره و تا این نیاز هست ما باید از فرصت استفاده کنیم. از این (مچ‌اندازی)‌ما باید کمال استفاده مون رو بکنیم. وقتی آمریکا این‌طور راه‌ها رو می‌بنده مشخصه که گرایش به کشورهای جایگزین حتمی و قطعی هست و این اشتباه فاحش آمریکاست. طرح برجام دموکراتیک آمریکائی هم که تا امروز اروپا هنوز حداقل در لفظ پاش ایستاده، اتفاقا همین بود که راه رو باز کنه و از درون نسبت به غرب تغییر رفتار رخ بده. این ریسک زیادی داشت چون اونها ترسیدند که هم به ایران نفس رشد و توسعه بدن، و هم ایران رفتارش عوض نشه! و در واقع اعتماد کافی به جریان تغییر داخلی که 88 چشم امید بهش بسته بودند نداشتند! علت باقی موندن اروپا روی برجام الآن اینه ... که ایران لیز نخوره در دامن جریان اقتصادی در حال رشد غرب، که دیگه به دست آوردنش محال خواهد بود. اون‌ها به جای این‌که خودشون تغییر رفتار بدن و دست از عقب‌نگه‌داشتن ملت‌های ضعیف‌تر بردارن صرفا می‌خوان صورت مساله رو پاک کنن و از ایران یک سعودی بسازن. و الا روشنه اون‌ها حتی ترکیۀ امروز رو هم دوست ندارن. چیزی پائین‌تر از این می‌خوان و کجا فرصت کنن خدمت ترکیه برسن، دریغ نخواهند کرد.



از نگاه تمدنی غرب شامل اروپا و آمریکا خودش رو بالا کشید، و خوب غم کشورهای ضعیف‌تر رو نداره. و در رابطه، کاملا متکبرانه عمل می‌کنه. چون نیازی به کشوری مثل ایران نداره. منابع انرژی ایران نباشه، سعودی هست. بالاخره اون‌ها اونقدر کشور تحت اشغال نظامی و سیاسی خودشون دارن که در برخوردها احساس راحتی کنن و این اون (بد) ماجرا برای ماست.


چین و روسیه الآن به قدرت کشورهای غربی نیستند. اما در حال رشد هستند و به ایران - نیاز - دارند! نیاز اینها به ایران، یک فرصت رشد ایران در مقابل همۀ استبدادی هست که حاصل بی‌نیازی غرب به ایران هست. بله این وسط خطر سلطۀ شرق هم تقویت میشه که بالاخره این عرضۀ ماست که موضوع رو مدیریت کنیم که تبدیل به سلطه نشه و فقط تبدیل به منافع مشترک بشه.



رابطۀ ما با سوریه-حزب الله هم از همین دست رابطۀ منافع مشترک هست. ما استعمارگر و سلطه‌جوی بر لبنان و عراق و سوریه نیستیم اما بالاخره منافع همسوئی داریم که به نفع همۀ ماست. مساله با چین و روسیه هم باید در همین حد محفوظ بماند و فراتر نرود. این راز بقا در مقابل وحشی‌گری‌های غرب است. اگر خوب پیش‌برود، غرب هم روزی ناچار خواهد شد به خواسته‌های این جریان تن بدهد. این روز گشایش ملی برای ماست. و غیر از این هم تصویری وجود ندارد. "

"
طرف اصلی برجام، آمریکا بود. و بقیه روغن کرچک ماجرا بودند تا این روابط پیش برود. وقتی حاشیه‌ای ترین طرف‌های برجام را به اصل تبدیل می‌کنید انتظار دارید تحلیل درستی داشته باشید؟ روسیه و چین در ماراتن برجام و جلسات آخرش آنقدر نخودی بودند که اصلا در جلسات شرکت نمی‌کردند.



روسیه و چین همان کاری را کردند که ما بعنوان منافع ملی خود می‌شناسیم و انجام می‌دهیم. این زرنگ بازی و منفعت طلبی تا حد زیادی شرط رفتاری حکومتهاست اما آمریکا فرق می‌کند و در سطح دیگری است.
از شما یک دو دوتا چهارتای ساده مورد نظر است، صدها رفتار استبدادی و استکباری از سوی آمریکا، در مقابل منفعت جوئی های جسته و گریخته اینچنینی که روال عادی روابط بین الملل است را در ترازو بگذارید. کار سختی نیست.
شما کلا آمریکا را یک کشور عادی می‌دانید، دسیسه‌ها و جرم‌های گستردۀ آن را به کل نادیده می‌گیرید و هر تقصیر است گردن ملتتان می‌اندازید، در حالی که آمریکا یک کشور عادی نیست و هم در زبان و هم عملا دنبال سلطه‌گری بر دنیاست و بدبختی ما دو چیز است، هم این است که ما هم در کانون انرژی زندگی می کنیم و هم بر کانون تمدنی بنیادگرایانۀ یهودی زندگی می‌کنیم، یهودی که بر آمریکا و تا حد زیادی اروپا مسلط است. و این دو منافع مشترکی برای سرکوب و عقب نگاه داشتن ملت‌های ما را تشکیل می‌دهند. روشن است، رشد کشورهای خاورمیانه - یا حتی یکی از این کشورها مثل ایران - یعنی مصیبتی بزرگ برای انرژی دنیا. وقتی سعی می کنید که این جهت را نبینید و آمریکا را فقط یک کشور بی گناه گوگولی مگولی ساده بدانید، خوب نتیجه این تحلیل ها می شود. که چهارتا زرنگ بازی جسته و گریختۀ چین و روسیه بشود کوه دماوند، و جرم و جنایت تعمدی و وحشیانۀ روزمرۀ آمریکا می‌شود تپه‌های عباس‌آباد.

رفتار آمریکا فرق دارد با رقابت های عادی بین المللی ... و اعطای اطلاعات تراکنش های مالی از طریق FATF به تحریم کننده ... در یک جنگ اقتصادی، از پشت خنجر زدن است.آمریکا یک مسمی به "اتاق" 400 نفره به اندازۀ یک وزارت برای براندازی و مبارزۀ اقتصادی با ایران تشکیل داده! اما چین و روسیه چنین نیستند! اگر بگوئید هستند، به خود و به مخاطبتان دروغ بزرگی گفته‌اید!


موضوع از چهل سال پیش همین بوده! از هشتاد سال پیش هم همین بوده، امروز هم همین است. آمریکا انحصارا دشمنی سیستماتیک می‌کند. چون سلطه طلب است و استعمار است و استکبار است. شوروی نیز چنین بود. و محل نزاع بود، اما اکنون نه چین و نه روسیه، - علی الحساب- فرصت و توان چنین سلطه‌گری را ندارند و رفتارهای منفعت‌طلبانۀ آن‌ها قابل قیاس با رفتار آمریکا نیست. رفتار آمریکا به طور انحصاری کاملا وحشیانه و تجاوزکارانه است. توبۀ گرگ مرگ است اما اگر از این رفتار دست کشید، آن وقت آن دنیای نسبتا گل و بلبل و خیالی که شما فکر می‌کنید اکنون در آن زندگی می‌کنید تحقق پیدا می‌کند. "